- қыңғы
- сын. жерг. Қыңыр, қырсық, қиқар. Ол (Кеңес Одағы) қолқа салған күнде де, оның айтқанына қ ы ң ғ ы қытай көне ме? (Қ.Жұмаділов, Таңғажайып., 246). – Сондай-ақ құсты ақпейіл, қ ы ң ғ ы деп екіге бөлеміз. Бұл байқұс «ақпейіл» ғой. Тез-ақ көніп кетті. Айқай-шуға салатын ана қ ы ң ғ ы н ы ң тұқымы (М.Юсупов: Қаз. әдеб., 09. 04. 1982, 14).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.